Η οξεία προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από έντονη κλινική εικόνα. Η παθολογία είναι επικίνδυνη με μια σειρά σοβαρών επιπλοκών, επομένως χρειάζεται έγκαιρη και σύνθετη θεραπεία. Ο τρόπος αναγνώρισης και θεραπείας μιας ασθένειας περιγράφεται σε αυτό το άρθρο.
Η οξεία προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος, η οποία συνοδεύεται από έντονες οδυνηρές αισθήσεις και μπορεί να αποτελέσει μεγάλο κίνδυνο για την υγεία. Για μια επιτυχημένη πρόγνωση της νόσου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν γιατρό για διάγνωση και συνταγογράφηση κατάλληλης θεραπείας.
Γενικά χαρακτηριστικά της νόσου
Η οξεία προστατίτιδα είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη φλεγμονώδης διαδικασία στον αδένα του προστάτη. Έχει τέσσερα στάδια ανάπτυξης:
- Καταρροϊκός.Σε αυτό το στάδιο, ο αδένας διογκώνεται λίγο, η φλεγμονή επηρεάζει μόνο τους βλεννογόνους των εκκριτικών αγωγών του αδένα. Αυτή η περίοδος είναι η πιο ευνοϊκή στιγμή για θεραπεία - αν την ξεκινήσετε αυτήν τη στιγμή, μπορείτε να απαλλαγείτε από τη νόσο σε λιγότερο από δύο εβδομάδες. Η φύση της φλεγμονής δεν είναι πυώδης, αλλά το οίδημα που εμφανίζεται φράζει τους αγωγούς, εμποδίζοντας την έκκριση να φύγει από τον αδένα. Αρχίζει η στασιμότητα.
- Περικάρπιου.Ως αποτέλεσμα της στασιμότητας, τα βακτήρια που έχουν εισέλθει στο όργανο αρχίζουν τη δραστηριότητά τους ήδη σε αυτό. Δεδομένου ότι το όργανο αποτελείται από κύτταρα, ομαδοποιούνται σε λοβούς και χωρίζονται από συνδετικό ιστό, η φλεγμονή επηρεάζει πρώτα ένα μέρος.
- Παρεγχυματικό.Η φλεγμονή περνά από τον ένα λοβό σε άλλους, υπάρχουν πολλά φλύκταινα σε διαφορετικά μέρη του αδένα.
- Πυώδες απόστημα.Τα φλύκταινα συγχωνεύονται σε ένα και σχηματίζεται μια κύστη γεμάτη πυώδη περιεχόμενα στον αδένα. Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να σκάσει, να εξαπλωθεί πύον, να μπει στο χώρο γύρω από τον προστάτη και την ουροδόχο κύστη, την ουρήθρα ή το ορθό. Όταν ανοίγει ένα απόστημα, το πύον δεν βγαίνει εντελώς και αυτό γίνεται ένας νέος γύρος στη φλεγμονώδη διαδικασία.
Το πόσο γρήγορα θα αναπτυχθεί και πώς θα τελειώσει η παθολογική διαδικασία εξαρτάται από διάφορους παράγοντες: τους λόγους της φλεγμονής, την επικαιρότητα και την καταλληλότητα της θεραπείας.
Αιτίες
Στο 90% των περιπτώσεων, η αιτία της οξείας φλεγμονής του προστάτη είναι μια μολυσματική βλάβη. Οι αιτιολογικοί παράγοντες μπορεί να είναι ένας ή περισσότεροι τύποι βακτηρίων και ιών:
- Οι γονοκόκκοι είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα βακτήρια, ξεκινούν γρήγορα πυώδεις διαδικασίες.
- Ο Trichomonas είναι ο ηγέτης μεταξύ των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων μικροοργανισμών. Επομένως, διεισδύει στον μεσοκυττάριο χώρο του αδένα και απαιτεί μια επίμονη θεραπεία.
- Χλαμύδια - εκτός από την τοξικότητα, είναι σε θέση να κολλήσουν ερυθροκύτταρα, αυξάνοντας τον ρυθμό καθίζησής τους και εμποδίζοντας την κυκλοφορία του αίματος στην πληγείσα περιοχή. Διεισδύουν βαθύτερα από τον Τριχομόνα.
- Σταφυλόκοκκοι, η χρυσή εμφάνιση είναι ιδιαίτερα κοινή. Μπορεί να επιβιώσει σε όλους τους ιστούς και τα όργανα, προκαλεί διάχυση και κάνει το αίμα πιο παχύ.
- Το ουρεόπλασμα είναι μια διασταύρωση μεταξύ μονοκύτταρων και ιών. Μπορεί να εισέλθει στον προστάτη από το ουροποιητικό σύστημα ή μέσω σεξουαλικής επαφής χωρίς προστασία.
- Το Escherichia coli είναι ένα gram-αρνητικό βακτήριο, ένας συχνός αιτιολογικός παράγοντας οξείας φλεγμονής. Εισέρχεται στο σώμα ως αποτέλεσμα ανεπαρκούς υγιεινής κατά την προετοιμασία των τροφίμων.
Αυτός δεν είναι ένας πλήρης κατάλογος βακτηρίων και ιών που μπορούν να προκαλέσουν οξεία φλεγμονή του προστάτη.
Συχνά ο λόγος δεν έγκειται μόνο στις λοιμώξεις που μπορούν να ζήσουν στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς σχεδόν καθόλου συμπτώματα. Αρχίζουν να αναπτύσσονται γρήγορα όταν υπάρχουν παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό:
- Τακτική ή εφάπαξ υποθερμία. Το κρύο αποδυναμώνει την άμυνα του οργανισμού και είναι πιο δύσκολο για αυτούς να περιέχουν παθογόνα βακτήρια, ειδικά αν η υποθερμία σχετίζεται με την καθημερινή εργασία.
- Ακανόνιστη σεξουαλική ζωή. Η στασιμότητα της έκκρισης του αδένα (που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σπέρματος) προάγει τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων.
- Τρέξιμο λοιμώξεων. Αυτές μπορεί να είναι λοιμώξεις που προκύπτουν από σεξ χωρίς προφυλάξεις ή βακτήρια που έχουν προκαλέσει ήπια φλεγμονή στο ουροποιητικό σύστημα. Οι συνέπειες ενός πυώδους πονόλαιμου που δεν θεραπεύεται πλήρως με τη μορφή στρεπτόκοκκων μπορεί επίσης να προκαλέσουν φλεγμονή. Ακόμη και η τερηδόνα μπορεί να προκαλέσει προστατίτιδα.
- Αποδυναμωμένη ασυλία. Εάν, ως αποτέλεσμα ασθένειας ή ανεξέλεγκτης πρόσληψης αντιβιοτικών, η άμυνα του σώματος γίνει ανεπαρκής, τα βακτήρια σίγουρα θα εκδηλωθούν.
- Μη συμμόρφωση με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής.
Συμπτώματα Οξείας Προστατίτιδας
Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου.
Κατά την περίοδο της καταρροϊκής προστατίτιδας, υπάρχει μια μικρή ενόχληση και ένα αίσθημα βάρους στο περίνεο, η επιθυμία για χρήση της τουαλέτας τη νύχτα γίνεται πιο συχνή. Η ούρηση συνοδεύεται από κάψιμο και πόνο. Ο ίδιος ο αδένας είναι φυσιολογικός ή μη κρίσιμα διευρυμένος, η ψηλάφηση προκαλεί πόνο. Η θερμοκρασία παραμένει φυσιολογική ή αυξάνεται ελαφρώς. Χωρίς μέθη, συνολική ευημερία.
Η ωοθυλακική περίοδος έχει περισσότερες εκδηλώσεις. Ο πόνος μεγαλώνει, γίνεται σταθερός, μερικές φορές ακτινοβολεί απότομα στο πέος, στο ιερό οστό ή στο ορθό. Εμφανίζεται κατακράτηση ούρων, αφού η ούρηση είναι δύσκολη λόγω οξέος πόνου. Η αφόδευση συνοδεύεται επίσης από έντονο πόνο.
Η θερμοκρασία ανεβαίνει στους 38 βαθμούς και παραμένει σε αυτό το επίπεδο. Ο προστάτης αδένας αυξάνεται αισθητά σε μέγεθος, έχει πυκνή συνέπεια, είναι τεταμένος, αγγίζοντας τον σε ορισμένα σημεία προκαλεί έντονο πόνο.
Η παρεγχυματική προστατίτιδα είναι πολύ δύσκολη. Η όρεξη εξαφανίζεται, εμφανίζονται ρίγη, γενική αδυναμία. Η συχνή επιθυμία να πάτε στην τουαλέτα με σύντομη ούρηση αντικαθίσταται από οξεία κατακράτηση ούρων. Η προσπάθεια εκκένωσης της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου γίνεται σχεδόν αδύνατη λόγω του αφόρητου πόνου. Επιδεινώνεται από δυσκοιλιότητα και γεμάτη ουροδόχο κύστη, απλώνεται σε όλο το περίνεο, ελαφριά ανακούφιση μπορεί να έρθει μόνο σε πρηνή θέση με κρυμμένα πόδια.
Η θερμοκρασία ανεβαίνει πάνω από τους 39 βαθμούς. Η φλεγμονή αρχίζει να εξαπλώνεται σε άλλα όργανα, η βλέννα εκκρίνεται από το ορθό. Ο αδένας του προστάτη έχει ένα ασαφές περίγραμμα, είναι διευρυμένο και επώδυνο. Η ψηλάφηση μπορεί να μην είναι δυνατή λόγω οιδήματος.
Ο σχηματισμός ενός αποστήματος συνοδεύεται από τον εντοπισμό του σημείου του οξέος πόνου - όπου εμφανίστηκε το απόστημα. Η διέλευση ούρων, κοπράνων και αερίων είναι εξαιρετικά δύσκολη, συνοδευόμενη από έντονο παλλόμενο πόνο που εξαπλώνεται στο έντερο. Η θερμοκρασία διατηρείται πάνω από τους 39, 5 βαθμούς, εμφανίζονται ρίγη, πυρετός και μερικές φορές εμφανίζεται μια παραληρηματική κατάσταση.
Στη συνέχεια, απροσδόκητα, έρχεται ανακούφιση: ο πόνος εξαφανίζεται, η θερμοκρασία πέφτει. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο ασθενής έχει αναρρώσει: το γεγονός είναι ότι το απόστημα έχει σκάσει και τώρα χρειάζονται επείγουσες διαδικασίες για τον καθαρισμό του σώματος από το πύον, επειδή οι αρνητικές συνέπειες μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές.
Διαγνωστικά
Η διάγνωση τίθεται με βάση την εκτίμηση των παραπόνων του ασθενούς, την ανάλυση των εκκρίσεων ούρων, αίματος και προστάτη. Επιπλέον, χρησιμοποιούν τη μέθοδο της ψηφιακής διάγνωσης του ορθού, του υπερήχου και της αξονικής τομογραφίας.
Η σοβαρότητα των ουρολογικών διαταραχών εκτιμάται με τη χρήση ουροφθομετρίας.
Μια γενική ανάλυση ούρων σάς επιτρέπει να εντοπίσετε την ασθένεια στα πρώτα στάδια, όταν τα χαρακτηριστικά συμπτώματα εξακολουθούν να απουσιάζουν. Ο ίδιος ο δείκτης αλκαλικής οξύτητας υποδεικνύει την ανάπτυξη φλεγμονής.
Η βακτηριολογική εξέταση των ούρων σας επιτρέπει να προσδιορίσετε τη φύση της φλεγμονής και τις αιτίες της. Οι αλλαγές στο χρώμα, τη μυρωδιά ή τη συνοχή των ούρων δεν θεωρούνται απόλυτη απόδειξη οξείας προστατίτιδας.
Ένας πλήρης αριθμός αίματος είναι η βάση στη μελέτη της νόσου. Οι χαρακτηριστικοί δείκτες της οξείας προστατίτιδας είναι τα χαμηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης (φυσιολογικά 130 g / l), τα υψηλά επίπεδα ουρίας και κρεατινίνης, καθώς και το επίπεδο των λευκοκυττάρων και ο ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων. Η πρωτεΐνη δεν πρέπει να είναι φυσιολογική, καθώς και υψηλό επίπεδο λευκοκυττάρων - δεν πρέπει να υπάρχουν περισσότερες από 5 μονάδες.
Η ειδική ανάλυση του PSA σας επιτρέπει να προσδιορίσετε όχι μόνο τη φλεγμονή, αλλά και τον κακοήθη σχηματισμό.
Η έρευνα PCR σάς επιτρέπει να εντοπίσετε γρήγορα τυχόν λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων που συχνά προκαλούν οξεία προστατίτιδα.
Ο υπέρηχος σας επιτρέπει να προσδιορίσετε το μέγεθος του αδένα του προστάτη, τα άκρα του, την παρουσία σημείου και διάχυτων αλλαγών. Εάν έχει σχηματιστεί απόστημα, αυτή η μελέτη μπορεί να καθορίσει το μέγεθος και τη θέση του. Εάν είναι δυνατόν, η μελέτη διεξάγεται διαδοχικά. εάν ο πόνος και το πρήξιμο δεν το επιτρέπουν αυτό, η μελέτη του αδένα πραγματοποιείται από την πλευρά της κοιλιάς.
Μερικές φορές ο υπέρηχος πραγματοποιείται με παρατήρηση της αλλαγής στη συχνότητα του ήχου που αντανακλάται από το όργανο. Αυτό σας επιτρέπει να αξιολογήσετε την παροχή αίματος στον προστάτη - αγγείωση, η οποία μπορεί να αυξηθεί ή να εξασθενήσει ανάλογα με τον τύπο της φλεγμονής και το στάδιο της. Σας επιτρέπει να διακρίνετε έναν καρκινικό όγκο από οξεία προστατίτιδα.
Εάν ο γιατρός διαπιστώσει ότι η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη, συνταγογραφεί αξονική ή μαγνητική τομογραφία για να εξετάσει τις λεπτομέρειες της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Θεραπεία οξείας προστατίτιδας
Η θεραπεία ασθενειών είναι πάντα πολύπλοκη, συμπεριλαμβανομένης της λήψης διαφορετικών φαρμάκων, διαδικασιών και δίαιτας. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει περίπου 2 μήνες.
Το κύριο καθήκον του γιατρού είναι να εξαλείψει την αιτία της φλεγμονής, η οποία συχνότερα συνίσταται σε μόλυνση. Για αυτό, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά (μόνα τους ή σε συνδυασμό). Η επιλογή ενός φαρμάκου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες:
- την ευαισθησία του παθογόνου παράγοντα.
- ταυτόχρονες ασθένειες του ασθενούς.
- τρόπος δράσης του φαρμάκου.
Η αυτοδιάγνωση και η θεραπεία δεν είναι δυνατές: ένα αποτελεσματικό φάρμακο επιλέγεται με βάση εργαστηριακές εξετάσεις
Για την καταπολέμηση των αιτιολογικών παραγόντων μιας οξείας φλεγμονώδους διαδικασίας, οι φθοροκινολόνες και οι κεφαλοσπορίνες τρίτης γενιάς χρησιμοποιούνται συχνότερα. Για τη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας, η βακτηριοκτόνος δράση του αντιβιοτικού είναι θεμελιωδώς σημαντική.
Ανάλογα με το στάδιο και την κατάσταση του ασθενούς, επιλέγεται η δοσολογία και η μορφή απελευθέρωσης του φαρμάκου: όσο πιο παραμελημένη είναι η κατάσταση, τόσο μεγαλύτερη είναι η δόση και τόσο πιο σημαντικό είναι το φάρμακο να φτάσει πιο γρήγορα στον προορισμό του, επομένως, Τα φάρμακα με τη μορφή ενέσεων είναι προτιμότερα από τα δισκία.
Είναι απαραίτητο να ομαλοποιηθεί η εκροή ούρων και εκκρίσεων. Εάν η κατακράτηση ούρων έχει μετατραπεί σε οξεία μορφή, συνταγογραφείται επικυστομία τροκάρ - παρακέντηση της ουροδόχου κύστης, ακολουθούμενη από εισαγωγή λεπτού σωλήνα.
Εάν δεν απαιτούνται τέτοια δραστικά μέτρα, συνταγογραφούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την αποκατάσταση της φυσιολογικής ούρησης, τα οποία αφαιρούν το πρήξιμο και τον πόνο. Τα φάρμακα συνταγογραφούνται με τη μορφή δισκίων, ενέσεων ή υπόθετων από το ορθό.
Εάν η οξεία προστατίτιδα έχει μετατραπεί σε απόστημα, η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο που βρίσκεται. Το στάδιο διήθησης αντιμετωπίζεται με ενεργή θεραπεία με αντιβιοτικά και ανοσοδιεγερτικά. Χορηγείται απόφραξη με παυσίπονα για να βοηθήσει τον ασθενή να ξεπεράσει τον πόνο.
Εάν σχηματιστεί απόστημα, η θεραπεία είναι δυνατή μόνο με τη βοήθεια χειρουργικής επέμβασης: η πυώδης κύστη ανοίγει, πλένεται και εγκαθίσταται αποστράγγιση. Μετά την επέμβαση, συνταγογραφείται θεραπεία για την καταπολέμηση μικροβίων και δηλητηρίασης.
Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας δεν περιορίζεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Η πορεία των αντιβιοτικών πρέπει να πίνεται μέχρι το τέλος και όχι μέχρι να εξαφανιστεί ο πόνος.
Αφού αφαιρεθεί η ίδια η κρίση, ήρθε η ώρα για φυσιοθεραπεία. Περιλαμβάνει διαδικασίες UHF και μικροκυμάτων, ηλεκτροφόρηση και μασάζ προστάτη. Ο στόχος είναι να ανακουφιστεί το πρήξιμο (αν αφεθεί), να βελτιωθεί η εκροή των αδενικών εκκρίσεων προκειμένου να αποφευχθεί η συμφόρηση.
Είναι σημαντικό να τηρείτε τη διατροφή σας καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Πρέπει να αρνηθείτε τα ακόλουθα προϊόντα:
- αλκοολούχα ποτά, καφές, τηγανητά και αλατισμένα - συμβάλλει στην εμφάνιση συμφόρησης.
- λευκό λάχανο, μήλα, όσπρια και ωμά λαχανικά - προκαλούν φούσκωμα, με αποτέλεσμα τα πυελικά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του προστάτη, να συμπιέζονται.
- όξινα ποτά, εντόσθια - ερεθίζουν το ουροποιητικό σύστημα.
Η διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει δημητριακά, λαχανικά στιφάδο, γαλακτοκομικά προϊόντα και ψημένα φρούτα. Όλα αυτά συμβάλλουν στη φυσιολογική λειτουργία των εντέρων. Είναι απαραίτητο να τηρείτε το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ, πίνοντας τουλάχιστον 2 λίτρα υγρού (νερό, ποτά φρούτων, χυμούς) την ημέρα. Όσο πιο συχνά ξεπλένεται το ουροποιητικό σύστημα, τόσο λιγότερος είναι ο κίνδυνος φλεγμονής.
Συμπλέγματα βιταμινών και πεπτίδια πρέπει να πίνουν για να βελτιωθεί η αναγέννηση των ιστών και η ταχεία αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας του αδένα.
Η ευνοϊκή πορεία της θεραπείας κρίνεται από την αποκατάσταση των ιστών του αδένα, την ομαλοποίηση των χημικών ενδείξεων εκκρίσεων του προστάτη, την απουσία παθογόνων παραγόντων στις αναλύσεις και τη γενική ευημερία του ασθενούς.
Πρόγνωση και επιπλοκές
Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπεία, τόσο πιο γρήγορα και ευκολότερα είναι να απαλλαγούμε από την οξεία προστατίτιδα. Η επιπλοκή είναι κάθε επόμενο στάδιο της νόσου, η χρόνια πορεία της νόσου, η εξάπλωση της φλεγμονής σε άλλα όργανα, η υπογονιμότητα, η σηψαιμία. Εάν η ασθένεια έχει ξεκινήσει, μπορεί να χρειαστεί να αφαιρέσετε τον ίδιο τον αδένα.
Με την έγκαιρη θεραπεία, στο τέλος της πορείας της θεραπείας, αποκαθίστανται όλες οι λειτουργίες του σώματος, αποκαθίσταται πλήρως η ικανότητα εργασίας.
Πρόληψη
Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν την απουσία σεξουαλικών επαφών χωρίς προστασία (για τον αποκλεισμό των ΣΜΝ), την προσεκτική υγιεινή και την έγκαιρη θεραπεία των φλεγμονωδών διεργασιών στο ουροποιητικό σύστημα. Είναι απαραίτητο να διατηρηθεί η ασυλία, να μην αρχίσουν τερηδόνα και να αντιμετωπιστούν προσεκτικά τυχόν μολυσματικές ασθένειες.
Θα πρέπει επίσης να αποκλείσετε παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου. Για αυτό χρειάζεστε:
- έχουν τακτική σεξουαλική ζωή με έναν σύντροφο.
- αποφύγετε την υποθερμία (μόνιμη και εφάπαξ).
- εγκαταλείψτε το αλκοόλ, το κάπνισμα και τον καθιστικό τρόπο ζωής.
- υποβάλλονται τακτικά σε εξέταση ρουτίνας από ουρολόγο ·
- μην κάνετε αυτοθεραπεία με τα πρώτα σημάδια φλεγμονωδών διεργασιών.
- τηρήστε μια ισορροπημένη διατροφή.
- λήψη βιταμινών, ειδικά σε περιόδους εξάπλωσης μολυσματικών ασθενειών.
Η οξεία φλεγμονή του προστάτη εμφανίζεται λόγω λοιμώξεων που αναπτύσσονται υπό ευνοϊκές συνθήκες. Η θεραπεία πραγματοποιείται με αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αναλγητικά και βιταμίνες. Κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας, είναι σημαντικό να τηρείτε ένα σχήμα διατροφής και κατανάλωσης αλκοόλ.